Een heerlijke zonnige middag HeerenCup. Ik had zin in een lekker rondje golf na bijna 2 weken geen clubs te hebben aangeraakt. Samen met André Paus en Marcel Leusink als 3e flight de baan in, genoeg water mee, pet op en gaan. Wil je net afslaan komt de bekende pro Mc Cossie net de hoek om gelopen, dan staat de druk er natuurlijk meteen op.

Zoals bekend een goed begin is op Zuid het halve werk. Dus drive op midden fairway, ijzer 9 naar binnen, put van 1,5 meter, de eerste birdie was een feit. Zo dat gebeurt mij niet vaak, uitstekend. Even op zoek naar bevestiging op de volgende hole en ach ja die verdween naar rechts, tussenslag en uiteindelijk een bogey. Niet veel aan de hand, even voorbij de flight voor ons op Zuid 3. Huub Reef had wat behoefte aan schaduw en een sigaartje dus die bleven wat langer in het bos en wij konden door. Par, birdie op de par 3 over het water en daarna met open mond staan kijken naar de afslag van André op Zuid 5. Maar liefst 275 meter en ook nog met een lichte tegenwind! De longest was een feit, uit het zicht van velen die zich waarschijnlijk afvroegen waar de marker toch gebleven was. Ik lag randje green met slag 2. De put voor eagle lipte net uit maar easy birdie: nummer 3. Marcel en André begonnen zich langzaamaan af te vragen wat er aan de hand was. Par op Zuid 6 en Zuid 7. Daarna op de par 5 een saaie (voor velen 🙂 birdie: ijzer 4, ijzer 8 en 52 graden wedge en putt van 2,5 meter en birdie. Ja heren-testosteron, volgens mij is dat nog echt de makkelijkste weg om deze hole te spelen. Hole 9 afsluiten met par en uit in 33 slagen.

Marcel vroeg even of ik mijn score wilde weten, maar die zat echt wel in mijn hoofd. Tja, het zal vast nog wel anders worden was mijn gedachte. Dat gebeurde niet echt, par, par en een 3 putt(!) op de par 5 leverde ook een par op. Had ondertussen al wel bedacht om geen grote risico’s te nemen en te wachten op mijn kansen als die er überhaupt nog zouden komen. Concentratie op de lastige afslag van Oost 4 maar ook dat ging goed: par. Teebox en vlag stonden mooi op oost 5 en de ijzer 9 landde op 3 meter van de pin en eraf met een par. De volgende hole Oost 6 viel mijn put van 7 meter voor birdie.

André telde ondertussen de hcp af en zei al fluisterend 41 stableford punten na 15 holes en 3.9 op dit moment. Gelukkig moesten we af en toe een bal zoeken van mijn flightgenoten waardoor er zeker tijd was om te ontspannen want de handjes werden toch al wel een beetje zweterig en dat lag niet alleen aan de temperatuur. Drive op Oost 7 lag randje fairway van 6 en omdat het schot blind was naar de green nam ik even de tijd en moesten de zeer geduldige Mc Cossie, de zeer ontspannen camper driver Robin In het Veld en de altijd relaxte Richard van Yperen maar even wachten. Ik nam aan dat, als ik ze zou vertellen waarom ik die tijd nam, ze het wel zouden begrijpen. Goeie par, wederom par op Oost 8 en daarna de afslag op Oost 9. Houten 3 uit de tas met de vragende blik van André in mijn rug. Afslag was prima, iets links maar verder oké. De vraag kwam inderdaad: “Waarom de houten 3, die heb je nog niet geslagen vandaag?”. Gelukkig kwam het goed. Laatste volle slag van de dag, 151 meter vanuit de rough en vlag achterop. Eén doel, namelijk op de green en de bunkers vermijden. Contact was prima maar bal stopte niet, over de green, chip terug 2 putt en bogey noteren.

Rondje 69 en 44 stableford punten was een feit. Mijn beste ronde ooit maar dat hoef ik eigenlijk niet te zeggen. Het voelde best goed. Vroeg binnen dus in het clubhuis wachten op de rest. Een trotse Wilbert Huuskes kwam binnen met een uitstekende 41 stableford punten, een rondje van plus 2. Knap maar helaas slechts goed voor een 3e plek ? Mark Nas is de laatste weken in topvorm en kwam ook binnen met 44 stablefordpunten.  Dat was nog nooit gebeurd: Twee spelers met een ronde van 44.  Op basis van een lagere hcp (Mark gaat naar 8.6!), bleek ik de winnaar.

Na een aantal drankjes, buiten eten bij kaarslicht en speeches van Carel en Martin sloten we een zeer geslaagde dag af. Heren bedankt allemaal voor een heerlijke golfdag en ik ben benieuwd wie er hopelijk binnenkort en anders in Ierland de score gaat verbeteren. Kwaliteit is er genoeg, competitie element in overvloed dus wat mij betreft gaan we ervoor!

Groeten Arnold Bruggink