Kampioenschap ’t Sybrook dames 3 (dames 50+ 27 holes)

Nadat we vorig jaar “cum laude” waren gedegradeerd en verbannen naar de 18 holes competitie, was het zelfvertrouwen gedaald naar een dieptepunt. We hadden dan ook de hele winter nodig om weer een beetje “boven Jan” te komen.

Na een behoorlijk aantal lessen van onze Pro, uiteraard met psychologische begeleiding, begonnen we deze competitie met knikkende knieën. Gelukkig waren de andere teams ook uit de 27 holes competitie geknikkerd en voelden wij ons niet meer alleen.

De eerste wedstrijd begon op het mooie Heelsumse en nadat wij op deze vriendelijke baan hadden gespeeld, nam ons zelfvertrouwen weer aardig toe. Aan het einde van de dag hadden we 19 punten in onze zak en begaven ons in euforische stemming op weg naar huis. Zo, dit pakken ze ons niet meer af.

De tweede wedstrijd vond plaats op Anderstein. Gelukkig was het die dag stralend weer en konden we optimaal genieten van deze bijzonder mooie baan. Mooie foto’s gemaakt, lekker gegeten en na afloop wonnen we ook nog met 17 punten en reden wederom naar huis in een staat van euforie. Het kon niet op.

Toen kwam Nijmegen. Natuurlijk even voorspelen, want dat hoort nu eenmaal bij het teamgevoel. Helaas kregen wij die dag te maken met een heuse hagelbui. En aangezien wij mooi-weer-speelsters zijn, ging dat ten koste van de scores, maar wonnen toch met de hakken over de sloot met 12 punten. Pffff.

De laatste dag vond plaats in Lochem. Mooie bosbaan, pas gerenoveerd, daar lag het niet aan. Onze tegenstanders hadden de beste speelsters geselecteerd en gingen duidelijk voor de winst. Gezien de vorige eindstand hielden wij al stiekem rekening met een kampioenschap. Maar desalniettemin kon er nog van alles gebeuren, dus kwamen ook wij vandaag beslagen ten ijs. Met als resultaat dat ons kampioenschap hiermee een feit is geworden.